Çok sıkılıyorum. Yıllarca biteviye yaptığım resmi vazifelerimden arınmak istiyorum.
Şartlar, bizim aleyhimize olan her tertibe ezelden müheyya.
Alış veriş sitelerinde geçirdiğim süre ve yaptığım alımların miktarı artıyor. Bu neyin göstergesi?
Doğaya iltica etme konusundak aceleciliğim, münzeviliğimden mi?
Görünmez mi olmak istiyorum yoksa kimseleri görmek istemiyor muyum?
Blog yazılarıma fotoğraf ekelemekten bile iktifa edesim var.
Biraz erken çıkıp, mesaiyi asıp dağlara çıkasım var.
Benim için mutluluk doğada. Çünkü; incirler, üzümler, ayvalar, elmalar orada.
Sıkılmak mı iyi, yoksa efkar mı? Bir seçim yapmak zorunda kalacaksam, efkarı tercih edirdim. Efkarın kendine özgü bir albenisi olduğu muhakkak.
Efkar iyi bişey olsaydı hepsini sana bana bırakırlar mıydı? | Sadri Alışık
Akaryakıt fiyatlarına rağmen yolda olmak, burada olmaktan çok daha cazip.
Özgürleşmem tamamen maddi kazanımlara bağlı. Özgür olmak için sadece cumartesi ve pazar günlerini beklemekten yoruldum.
Dört duvar arasında çalışmak ruhumun doğasına mugayir.
Uzun yıllar işimi severek yapmışsam da bir yerden sonra nazlı cana ağır gelmeye başlıyor.
Yarın pazartesi söyleminin içerdiği ağır tahakkümden kurtulmak istememin nesi anlaşılmaz.
Şartlar yıllar sonra lehimize dönmüş olsa da, 3600 ek gösterge gibi, ama durum öyle değil. Tekaüt olunca alacağın maaş, ucu ucuna yetişse yine rıza gösterebilirim.
Memur mutluluğu teakütlükte sanır.
Çok yakınmak iman eksikliğindendir.
Bir yolunu bulup kaçamak yapmak, şu ahval içerisinde yapabileceğim en güzel aktivite. Haydi incire...[favorite]
Bu hal kabz haline benziyor biraz..
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Hayırlısı bakalım. :)
Sil