Facebook zaman tünelimde, kasım 2009 tarihli paylaşımlarımı yeniden gözden geçirdim bugün... o dönemlerdeki paylaşımlarımın ve yorumlarımın daha bi içten ve samimi olduğunu gördüm... nadir bulunan eski kabataş fotoğraflarını, yeni yeni gün yüzüne çıkarmaya başladığımız, felsefe, özlü sözler ve kişisel gelişim konularına yeni yeni merak sardığımız yıllarmış...
daha bi içime kapanık olduğum ancak yeniliğe ve yeni insanlar tanımaya açık olduğum yıllarmış... daha az bilen ancak daha fazla kendim olduğum yıllarmış... Daha kıt imkana sahipken daha fazla mutluymuşum... meraklı ve heyecanlıymışım...
bir de o dönemdeki kelime hazinemin ürünü yorumlarımı okudukça, iyiki duygularımı düşüncelerimi anlık hislerimi yazıp kayıt altına almışım diyorum... o dönemlerde yazdıklarım, aslında gelecek zamanlardan kendime bakmak için inşaa ettiğim pencerelermiş... yazdıklarımı okudukça hala temiz kalan, saf yanlarımı görüyor, duru duygularımın berraklığında arınır gibi oluyorum...
" iyi bir yazar olabilmenin şartı, yazdıklarınızı başkaları tarafından okumayacağına emin olmamızdan geçer " demişti ismini hatırlamadığım bir yazar... yazdıklarımı başkaları okursa ne der, nasıl yorumlarlarlar, yanlış intibalar edinebilirmi kaygısıyla düşüncelerimizi kendimize saklıyoruz... bu normal bir durumdur ancak yazdıklarımızı kimselerle paylaşmayarak, günlük tarzı yazılar yazıp ilerleyen zamanlarda okuyabiliriz... nacizene tavsiyemdir...
01*11*2014
kalın sağlıcakla...
daha bi içime kapanık olduğum ancak yeniliğe ve yeni insanlar tanımaya açık olduğum yıllarmış... daha az bilen ancak daha fazla kendim olduğum yıllarmış... Daha kıt imkana sahipken daha fazla mutluymuşum... meraklı ve heyecanlıymışım...
bir de o dönemdeki kelime hazinemin ürünü yorumlarımı okudukça, iyiki duygularımı düşüncelerimi anlık hislerimi yazıp kayıt altına almışım diyorum... o dönemlerde yazdıklarım, aslında gelecek zamanlardan kendime bakmak için inşaa ettiğim pencerelermiş... yazdıklarımı okudukça hala temiz kalan, saf yanlarımı görüyor, duru duygularımın berraklığında arınır gibi oluyorum...
" iyi bir yazar olabilmenin şartı, yazdıklarınızı başkaları tarafından okumayacağına emin olmamızdan geçer " demişti ismini hatırlamadığım bir yazar... yazdıklarımı başkaları okursa ne der, nasıl yorumlarlarlar, yanlış intibalar edinebilirmi kaygısıyla düşüncelerimizi kendimize saklıyoruz... bu normal bir durumdur ancak yazdıklarımızı kimselerle paylaşmayarak, günlük tarzı yazılar yazıp ilerleyen zamanlarda okuyabiliriz... nacizene tavsiyemdir...
01*11*2014
kalın sağlıcakla...
