Hiç sönmem sanırdım. Bulutta düğün var deseler, tırmanıp çıkmak isterdim; meğer insan nasılda kendinden geçermiş
...
Bir ömrün sonunda verilecek bir hesabı olmamak, insanlığın karşısında açık alınla çıkabilmek ne eşsiz mutluluktur!
...
insan tarafsız olamıyor kendine karşı...
şukûfe nihal | Şeker hastası yazarın, 1946 yılında kaleme aldığı, "Domaniç Dağlarının Yolcusu" isimli kitaptan bir paragraf
Yorum Gönder
♡ Yorumlarınıza en kısa sürede geri dönüş yapılır.
♡ Üyeliğiniz yoksa dahi anonim profili seçerek yorum yapabilirsiniz.