Mimler Hakkında, Bu Mimimde Sen Yoksun
Blog mahallesini gruplaştıran ve istediği halde kendisine bir çevre edinememiş benim gibi hassas ruhlu blog yazarlarını da yalnızlaştıran bir aktivitenin adıdır mim... Mimler sayesinde Blog yazarlarını daha yakından tanıma fırsatı buluyoruz fakat, 'hiç kimse beni mime davet etmiyor, ben de varım beni de sevin' diye iç geçiren kişisel blog yazarları da var, onları nereye koyacağız... :)...
Bu gün sevgili Deli Kızın Bohçası bloğunda okuduğum "blog muhasebi" miminde, davet edildiği halde geriye dönüş yapamayınca küsenlere hitaben yazılan şu açıklamayı beğendim; "Yapamazsanız da kızmam kızlar. Ben bazen yapamayınca küsüp bloğuma uğramayı kesen arkadaşlar oluyor. Her zaman yapamayınca kızmayın olur mu? Bazen çok benzer bir konuyu yapmış oluyoruz, bazen de zamanımız olmaz ya da konu bize uymaz. Hadi kalın sağlıcakla..." Bu açıklama nezaket içeren ve çok yerinde yapılmış bir açıklamadır... Her şeyin başı sağlıktan sonra nezaket olmalı...
Çok fazla mim daveti alan blog yazarları için bu durum, üzerlerinde bir ağırlık ve bir baskı oluşturduğu da bir realitedir... Grup Vitaminin bir şarkısında değindiği gibi: "Kahrolsun kuru fasulyenin az pilav üzerindeki anormal baskısı..."
Nerede bir mim yazısı görsem, koşa koşa gider, acaba beni de mimlemişler mi diye merak eder bakarım... Bloğumun ismini göremeyince kendimi bi dışlanmış ya da ne bileyim böyle bi başıma yalnız kalmış gibi garip hissederim... Bu söylediklerim yorumlar için de böyledir... Yalnızlığı ve kendimle baş başa kalmayı seven biriyim oysa ki... :)) Bu sadece benim için geçerli bir yalnızlık hali midir bilinmez... Benim gibi hisseden başka blog yazarları da varmıdır ki...
Demem o ki; içeriğine, diline, bize hitap edip etmemesine, bize yakın olup olmamasına, temasına vs. bakmadan tanımadığımız blog yazarlarını da kucaklayalım... Gayretli blog sakinlerini motive etmek için gelin birlikte bir adım atıp onları da mimlerimize katalım... Sevaptır... 😌... Bu şarkımda sen yoksun... Kendinize iyi bakın... Sağlıcakla kalın...
Bu gün sevgili Deli Kızın Bohçası bloğunda okuduğum "blog muhasebi" miminde, davet edildiği halde geriye dönüş yapamayınca küsenlere hitaben yazılan şu açıklamayı beğendim; "Yapamazsanız da kızmam kızlar. Ben bazen yapamayınca küsüp bloğuma uğramayı kesen arkadaşlar oluyor. Her zaman yapamayınca kızmayın olur mu? Bazen çok benzer bir konuyu yapmış oluyoruz, bazen de zamanımız olmaz ya da konu bize uymaz. Hadi kalın sağlıcakla..." Bu açıklama nezaket içeren ve çok yerinde yapılmış bir açıklamadır... Her şeyin başı sağlıktan sonra nezaket olmalı...
Çok fazla mim daveti alan blog yazarları için bu durum, üzerlerinde bir ağırlık ve bir baskı oluşturduğu da bir realitedir... Grup Vitaminin bir şarkısında değindiği gibi: "Kahrolsun kuru fasulyenin az pilav üzerindeki anormal baskısı..."
Nerede bir mim yazısı görsem, koşa koşa gider, acaba beni de mimlemişler mi diye merak eder bakarım... Bloğumun ismini göremeyince kendimi bi dışlanmış ya da ne bileyim böyle bi başıma yalnız kalmış gibi garip hissederim... Bu söylediklerim yorumlar için de böyledir... Yalnızlığı ve kendimle baş başa kalmayı seven biriyim oysa ki... :)) Bu sadece benim için geçerli bir yalnızlık hali midir bilinmez... Benim gibi hisseden başka blog yazarları da varmıdır ki...
Demem o ki; içeriğine, diline, bize hitap edip etmemesine, bize yakın olup olmamasına, temasına vs. bakmadan tanımadığımız blog yazarlarını da kucaklayalım... Gayretli blog sakinlerini motive etmek için gelin birlikte bir adım atıp onları da mimlerimize katalım... Sevaptır... 😌... Bu şarkımda sen yoksun... Kendinize iyi bakın... Sağlıcakla kalın...
Mimlerde beni mimlemediklerini görünce ben de kendimi blog aleminden dışlanmış gibi hissediyorum. :D
YanıtlaSilYalnız değil(sin)iz... Benim gibi hissettiğinizi paylaştığınız için teşekkür ederim... Ama artık komşu sayılırız... Burada yazılacak mimlere bundan böyle devam ederim... Yorumunuz için teşekkür ederim...
SilMimlemek bi dert mimlememek bir dert..
YanıtlaSilYaptığım mimden biliyorum.
Isim vermeyince kimsecikler yapmıyor isim verince de haliyle kırılan alınan oluyor tamam listeme bakıyorum takip ettiğim kişi sayısı çok şimdi hepsini tek tek yazsam da olmuyor bana da yazık dolayısıyla isteyen herkes yapsin dediğimizde gerçekten isteyen herkes yapsin.
Başka bir öneri varsa duymaktan mutlu olurum çünkü ben de adımı görmeyince kötü hissediyorum😔
Benim aklıma gelen iki seçenek var...
Sil1. si takip edenleri onure etmek için teşekkür mahiyetinde mimlere davet edebiliriz... Beşer beşer mimleyip bir bloğu iki kez üst üste mimlemeyerek bir çözüm üretmiş olabiliriz...
2. Seçenek ise sizin de söylediğiniz gibi isteyen herkes davetlidir diye davette bulunmak... En azından bazılarını dışlamış bazılarını da himaye etmiş gibi olmayız...
Ben en son mimimde etiketlediğim blog yazarlarını yorumlarıyla yanımda hissettiğim ve daha önce bu konuda davet almamış kişlerden seçtim...
Nacizane benim aklıma gelen çözümler bunlar... Yorumunuz ve konuya çözüm odaklı yaklaşımınız için teşekkür ediyorum... Hayırlı ramazanlar...
Yalnız kalmamak için siz de biraz adım atmalısınız. Mesela ben birilerini mimleyeceğim zaman son yorum yapanları seçiyorum.
YanıtlaSilDoğru söylüyorsunuz Recep bey... yalnızlız zaten orda başlıyor... gerçekten içeriklerinde kendinden bir şeyler bulup yorum yazmana rağmen mimlenmeyince yalnız hissediyor insan kendini... Önerin ve yorumun için teşekkür ediyorum... Hayırlı ramazanlar...
SilBlogumun ilk zamanlarında mim fikrini pek anlayamamış,bu mim de ne ola ki diye kafa karışıklığı yaşamıştım:))Sonra sonra anladım ki güzel bir şeymiş,blogları birbirine kaynaştırıyormuş.
YanıtlaSilBen genelde her seferinde farklı arkadaşları mimlemeye çalışıyorum.Ama dediğiniz gibi,motive etmek amaçlı kimseyi unutmamak lazım,sevaptır😊
O acemiliği aynen ben de yaşamıştım... Hatta anlayanilmek için bir içerik bile oluşturmuştum ve davet ettiğim blog yazarı yoğun olduğunu beyan ederek yazmamıştı... Zamanla anlıyor insan bir çok şeyi... Yorumunuz için çok teşekkür ediyor... 👋
YanıtlaSilBen hiç öyle düşünmemiştim.Bazen geçiyor gidiyor mimler son anda yakalıyorum.Genelde de mimlenen biriyim.Çok geciktirmeden de yapmaya çalışıyorum.Belki de farkında olmadan bizim de kusurlarımız olmuştur.Afola deyim ben de :)
YanıtlaSilEstağfurullah... Kusur olması için kasıt olmalı... Küçük acılar konuşabilir ama büyük acılar dilsiz demiş yazar... Böyle küçük dertlerimiz var ve bunları paylaşıp nazlanabildiğimiz blog dostlarımızda var şükür... Yorumunuz için çok teşekkür ediyorum..
SilAçıkçası bu konuyu pek önemsemiyorum. Yazıda adım geçerse yanıt veririm, geçmiyorsa sadece yazıyı okumakla yetinirim. Mimleme konusuna gelince, zaten çok fazla kişiyi tanımıyorum. Son günlerde iletişim içerisinde olduğum birkaç tanıdığım blog yazarını mimliyorum. Son zamanlarda siz de buna dahilsiniz. Aklımda bulunsun, bundan sonra ilk sıraya yazacağım sizi.
YanıtlaSilYazıda kendisini aramak ve tanıdığı biri tarafından mimlenmeyince alınmak gayet anlaşılabilir lakin mimlediğin kişi sana yanıt veremediğinde alınmak bana anlaşılabilir gelmiyor. Benim de düşüncem bu şekilde.
Merhaba Semih... Sen doğrusunu yapıyorsun... Ben hem şahsım hem de benim gibi düşünenler olabileceği gerçeğinden hareketle, blogların gruplaşmaması ve aynı zamanda yalnızlaştırılmaması adına zihnimden geçenleri sizlerle paylaşarak önemsediğim bir konuda fikirlerinizi almak istedim...
SilYorumlarıyla bu konunun altına görüşlerini belirten her blog yazarının fikri benim için ayrı ayrı çok önemli... İnsan bazen sesimi duyan kimse var mı? diye böyle küçük reflekslerde bulunabiliyor... Bu da o neviden bir seslenişti belki de... :)
O yüzden senin görüşün de benim için değerli ve ben de seni kendime her yakın hissediyorum... Gerçi bunu birbirimizi mimleyerek gösterdik zaten... Teşekkür ediyorum... Hayırlı cumalar... Kendine iyi bak... :)
Eskiden mimler davetle yapılırmış ama şimdi "İsteyen herkes yazabilir" deniyor. Mimleri faydalı buluyorum. Hem bboggerları üretmeye teşvik ediyor, hem de yeni bloglar ve kalemler tanıyoruz.
YanıtlaSil