Bahar çiçekleridir sanki, renk renk açan gözlerinde

Nuray Hafiftaş'ı betimleyen aşağıdaki metinler, TRT Müzik kanalı tarafından Nuray Hafiftaş'ı anmak üzere  neşredilmiş...  Ben de üşenmeden videodaki betimlemeleri yazıya döktüm...

Nuray Hafiftaş'ın hiç bilmediğim bir Türküsü var... Karanfil Abı Gerek isimli bu Türkü kasetlerinde yokmuş... TRT için özel kayıt yapıldığı söyleniyor... Bu Türkü günlerce dilime pelesenk oldu ve dinledikçe gönlümü kendine meftun etti...

Bana öyle geliyor ki, girdiğim Karanfil Abı Gerek Türküsünün girdabından çıkabilmem için, üzerine bir şeyler yazıp paylaşmaktan başka çarem yok... :)... Bu düşüncelerle, Türküyü burada, hususi bloğumda, siz değerli arkadaşlarımla paylaşarak, girdabın karanlık dehlizlerinden kurtulabilmem için sizlere elimi uzattım ...

Alttaki metinler o kadar ince ve düzgün  yazılmış betimlemeler ki üzerine yazacağım her şey sözü yormak manasına gelir... TRT Müziğe, Nuray Hafiftaş'ı anma adına hazırladıkları bu kıymetli yapım için buradan teşekkürlerimi sunuyorum... Sağlıcakla kalınız...

---

Video Harun Adıgüzel tarafından youtube yüklenmiştir...

---

Nuray Hafiftaş... güzel gözleri nice güzelliğe tanık... gözlerinde kim bilir kaç hasret susmuş... yüreği kaç zamandır gurbeti ağırlar... bu seste gurbet, bu seste hüzün, sesin de nice gönlün ortak sancısı sesinde, Özlem var...

Neyi Özler insan, neresidir evi, neyi arar da bulamaz, nedir tamamlamaya bir ömrün yetmediği... biz o çok alıştığımız gülüşünü getirsin diye beklerken şarkılarla türkülerle, dönülmez bir gurbettir Nuray Hafiftaş'ın gittiği...

Hayat ne mutluluktur baştan sona ne de tümüyle keder...yapılacak çok şey vardır, hep söylenecek türküler bitmemiştir de daha ömür denilen yol biter... Nuray Hafiftaş hayat yolculuğuna bitirdi işte, erkence ama yürüdüğü yol yürek atlasımıza çizildi bir kez silinmemek üzere... yürüdüğü yol yürek atlasımıza çizildi bir kez, bestelerle türkülerle...

Biz onu türküleriyle bildik biz onu sessiyle, besteleriyle, doğallığıyla, içtenliğiyle sevdik

1964 yılında Kars Çıldır da Doğar Nuray Hafiftaş... Kars aşıklar diyarı, aşıklık geleneğinin  yaşatıldığı iklim.  doğduğu ev de bu iklime hakim... evlerinin duvarında asılı durur bağlama, o bağlama ki Nuray hafiftaş'ın yüreğinde Sevda... hem kulağı Aşina türkülere bağlamanın sesine, hem yüreği, hem hayali türkülere ses olmak, hem onu bekleyen tek gerçek...

İstanbul'a geçtiklerinde, hayallerini de alır yanına... hayallerini de büyütür istanbul teknik üniversitesi devlet konservatuarını bitirir... İstanbul belediye konservatuarında icra heyetinde İstanbul radyosunda görev alır...

bir süre sonra albüm çalışmalarına başlar Nuray Hafiftaş... sesinin güzelliği ile seslendirdiği Azeri türkülerle ve en çokta neşesiyle enerjisiyle yer eder gönüllerde...

ne zaman konuk olsa ekranlara, çiçekler açtırır evlerde... ne zaman konuk olsa ekranlara beklenmedik bir neşeye  ortak eder izleyenleri... Bahar çiçekleridir sanki renk renk açan gözlerinde...

Ondan fazla albüm çıkarır Nuray Hafiftaş... albümlerle televizyon programları ve konserlerle duyurur sesini... söz yazar besteler yapar yüreğine ayna tutan... söz yazar besteler yapar yaşamdan yana biriktirdiklerini yansıtan ki çoğunda hasret çoğunda gurbet çoğunda kederin rengi...

Neyi Özler insan, neresidir evi, neyi arar da bulamaz, nedir tamamlamaya bir ömrün yetmediği...

Hangi türkü var ki yürekten söylemedikçe anlamını bulsun... hangi türkü var ki sesini bulmadıkça tamam olsun... Nuray Hafiftaş türküleri tam da yürekten söyledi işte... duyarak yaşayarak yaşatarak... kendi üslubunu kendi yorumunu türkülerin aralığına katarak türkülerin sesi oldu  Nuray Hafiftaş... büyüdü ismi büyüdü sesi türkülere tutunarak...

Çaldı söyledi, türkülerin sırrını duydu çaldıkça söyledikçe... çaldı söyledi türkülerin sırrını verdi, çaldıkça söyledikçe...

Biz onu türküleriyle bildik... biz onu sesiyle besteleriyle biz onu doğallığıyla içtenliğiyle sevdik... biz onun mütevazı hallerini kendi doğrularıyla yürüyüşünü sevdik... hayvanlara olan sevgisini merhametini sevdik...

Hepimizin sorunları vardır yani biz bunu ekran karşısında yansıtmayız belli etmeyiz birilerinin yaptığı gibi ekranlara çıkıp ahlar vahlar çekmeyiz biz yüreğimizin derinliğinde yaşarız sıkıntılarımızı problemlerimizi bir şekilde halletmeye çalışırız hallettiğimiz olur halledemedimiz olur onu da türkülerde yaşarız benim de bizim eller türküsünü de yaşadığım gibi zannediyorum... Nuray Hafiftaş

Nuray hafiftaş'ın sesi memleket kokan bir rüzgar... her dinleyenin kendi hasretine Esen.... Nuray hafiftaş'ın sesi memleket kokan bir rüzgar... estikçe özlemleri büyüten, büyüttükçe gözü gönlü sılaya doğru çeviren...


Nuray Hafiftaş bir bağlama tınısında, bir Türkünün yürekteki sızısında, memleketin ovası'nda, yazısında... duydukça  hissettikçe gördükçe hepsini bir bir gönlümüze düşecek aklımıza...

Nuray Hafiftaş güzel gözleri nice güzelliğe tanık...  gözlerinde kim bilir kaç hasret susmuş, kaç zamandır gurbeti ağırlar bu seste... gurbet bu seste, hüzün sesinde, nice gönlün ortak sancısı... sesinde özlem var...

Bu dünyadan bir Nuray Hafiftaş geçti... 53 yıllık yaşamında gönüllerde iz bırakarak... dünyaya ses bırakarak... bu dünyadan bir Nuray Hafiftaş geçti... gözlerinle, bakışlarında hiç büyümeyen bir çocukla... sözlerinde yaşamında içtenlikle doğallıkla... doğayı olan duyarlılığı ve yaradılana olan sevdasıyla bir Nuray Hafiftaş...

Nuray Hafiftaş saygıyla...

---

Dipnot:

Nuray Hafiftaş bu Türküyü, TRT kanalı için hususi çekilen bir program için okuduğunu öğendim... Sazların gönülde bıraktığı hoşluk, Nuray Hafiftaş'ın benzersiz sesi ve naif yorumuyla nazar-ı dikkatimi celp eden Türküyü çok aradım... Ben ilk dinlediğimde potpori (potburi de olabilir) şeklinde bir klipte kısa bir bölümü çalıyordu ve youtube ya da diğer müzik kanallarında yoktu... Neyse ki bir youtuber sağolsun youtube'ye yüklemiş. Bu Türküyü bulmak, ulaşamadığım bir şeyi bulana kadar ararken geçen sürede kıymeti her geçen saniye artan şeyler gibi daha da müşkül bir mevkide kalmaktan kurtardı beni...  Üstteki muhteşem Nuray Hafiftaş betimlemesinin önüne gölge yapmaması için karaladığım bu sonsöz şeklindeki lakırdıları dipnot şeklinde yayınlamayı uygun buldum...