Hissederek Şükürle Yaşamak

Şu dem, pencere kenarından süzülen baharın neşvesine bakarken, dilimin lal kesildiği ân... Hangi kelam, bu derunî sevincin şerhini dökebilir satırlara? Güneşin altın ipliklerinde cilvelenen çuha çiçeklerinin fısıldadığı şiirleri, hangi söz kâsesinde toplar insan? Arının papatya yolculuğunda kanat çırpışındaki vecdi, derenin nağmeli mırıltısına karışan serçenin kanat seslerindeki hayat aşkını, kim anlatır bu dünyanın lisanıyla?

Yaşamak, ey gönül dostum, bir ipekböceği zarafetinde... Zamanın kaygısından azade, insanın kibrinden beri, sadece "an"ın kollarında sallanmak. Rüzgârın getirdiği masalları dinlemek, her nefeste bir nisan çiçeği açtırmak kalp bahçesinde. Düşlerim, kırık bir gramofondan yükselen eski bir şarkı tadında dokunsun ruhuma.

Ve nihayet, her bahar yağmurundan sonra toprağın tebessüm edişi gibi... Her nimetin hakkını verebilmek; bir yaprak düşüşündeki hikmeti, bir çiğ tanesindeki kudreti görebilmek. Şükür, işte o dem ki, yüreğimin semasına bir kutup yıldızı gibi düşsün. Teslimiyetle eğilsin başım, bu muazzam çiçek bahçesinde bir toz zerresi olduğumu bilerek...  

---