Usta Muharrirlerden Betimlemeler

[line]Sabahattin Ali

• → Gözlerinin altı da, içi su dolu kesecikler gibi şişmiş ve yanaklarına doğru sarkmıştı. İkinci kaptan ise inadına uzun, sarı, sıska bir şeydi. Kasketini kulaklarına kadar geçirmiş, şubat ayında buralarda hava pek soğuk olmadığı halde, kaputunun yakasını kaldırmıştı.
  
  
• → bütün insanlar gibi, ressam Tevfik de kaderine çabuk boyun eğenlerdendi.~ sırça köşk


• → Siz münevver, tahsil, terbiye görmüş, kıymetli bir gençsiniz. / Sırça Köşk


• → Hem ben de öyle resimde göründüğü gibi kerliferli bir adam değilim. kısacık boyu, ak saçlı bir yarı ihtiyarım... yaşmın yirmi sekiz olması bir şey ifade etmez, dertli seneler beni belki  kırk yaşına gelmiş kadar İhtiyarlattılar. Senin cildin iyi Kremler kullanarak güzelleşir, fakat benim kayıp olan senelerimin geri gelmesine imkan yok... Ben bunları oraya geldiğim zaman sukutuhayale uğramayasin diye yazıyorum...
 

---

Peyami Safa

• Beraber okuduk. Bir insanın doğduğu aya göre kaderinin üzerinde yıldızların tesirini belirten oriskop * tablolarında Meral’in karakterini aradık. Haziranda doğmuş ve yengeç burcunun tesiri altında imiş: Çok hassas, hülyacı, kolay intibak eden, sezgileri kuvvetli bir tabiatı, fedakârlık hissi ve zengin bir ruh hayatı varmış. Sakin ve utangaçmış. Başkalarının tesiri altında çok kalırmış. Ailesine bağlı imiş ama her günkü muhitinden kaçmak ve yeni ufuklar aramak temayülleri de kuvvetli imiş. Çocukları çok severmiş.  ~ Yalnızız[line]

• dünyanın hiçbir nüzhet'i yalan söylememelidir... öyle bir yaşta idim ve öyle mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. yalana herşey isyan etmelidir. eşya bile: damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan... zavallı mürahik...nüzhet bana yalan söyledi. **   (peyami safa, dokuzuncu hariciye koğuşu, syf;49)

---

Cahit Sıtkı Tarancı

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güleryüzlü adam ben değilim,
Yalandır kaygısız olduğum, yalan.

---

Cemil Meriç

Zavallı dostum. Karakterini bir heykel gibi inşa etmeye, yontmaya, ona biçim vermeye çalı ştı. Kâh çekicini aldılar elinden, kâh yaptığı heykeli bozmaya kalktılar. Nihayet zaman zaman ucubeleşen o heykel bu kadar çileye, bu kadar tazyike dayanamadı. Onda noksan olan şey muvazene idi. Birçoklarına kıyasla fazla dürüst, fazla insandı. Ama garip bir dürüstlüktü, garip bir insanlıktı bu. Adeta gayri insani bir insanlık ve dürüst olmayan bir dürüstlük. Galiba biraz deliydi de. Bununla beraber 1789 Fransası'nda bir Robespierre, Napolyon'un ordusunda mareşal, 1848'den sonraki Fransa'da bir Bescherelle olabilirdi, ihtimal. Evet, mükemmel bir Bescherelle olabilirdi. Bir mütercim Asım, bir Vehbî olamadı. Ne şeytanı memnun edebildi, ne Tanrıyı.  ~ Jurnal

---

Ahmet Hamdi Tanpınar

Bir insan değil, âdeta, yaşlı bir çınardı. Bir ara yerden bir avuç saman aldı, ellerinin arasında bir nezri yerine getirir gibi oğuşturup havaya üfledi. Bütün hareketlerine baktım; tabiatın yetiştirici kuvvetlerine bir ibadet gibiydi. Geleceğimiz gün onun oğluyla, torunlarıyla gene aynı yerde çalışırken gördük. Soyunun sopunun içinde mesut bir Kitab-ı Mukaddes ihtiyarı sandık. Bu iki Cinisli bana insanoğlunun sadece toprakla temas ederek yaptığı bir arınmanın muzaffer, ilâhî mahsulleri gibi geldi."

---

Reşat Nuri Güntekin

→O, o zaman vara yoğa gülen tombalak bir çocuktu. Şimdi üstünden geçen otuz senede, hayat onu kâh bir oklava hamuru gibi yassıltmış, kâh hadde olup geçirmiş, hafifçe kamburlaşmış yüzü ile hiçbir berber usturasının giremeyeceği kadar çökük yanaklı, mah­zun bir adam yapmıştır.

→Zavallı kadın, bir gün yüzümden gülmedi. Fena kalpli bir çocuk da değildim. Böyle olduğu halde onu üzmekte daima bir garip zevk buldum. Küskün ve yalnız gençliğimin bütün ıstıraplarından annemi mesul tuttum. Fakat anneme kendimi olduğumdan daha bedbaht göstermek hoşuma gidiyordu. Onun, benim için gizli gizli ağlamaktan kızaran, uykusuz kalmaktan mahmurlaşmış gözlerini görmekte bir vahşî lezzet buluyordum... [line]Aziz misafirlerim kıymetli dostlarım... Sizlerden bir istirhamım var... Rica etsem sizin en sevdiğiniz betimlemeleri iletişim bölümünden benimle paylaşır mısız? Paylaşacağınız betimlemeleri, sizin bloğunuza link vererek bu içeriğin devamına eklemek istiyorum... Teşekkür ederim... Sağlıcakla kalınız...[line]

Devam edecek...
taslak tarihi 04 Ağu 2018

Blogger Dostlarımızdan Gelenler

Üstteki format ışığında, çağrıma kulak verip sevdiği betimlemeyi bizimle paylaşan Ayşegülcebişeyler bloğununa teşekkür ediyorum...

---

Sadık Hidayet / Kör Baykuş

”Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışmamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim?” s/63

”Vücuttaki kan pıhtılaşıyor, bazı organlar yirmi dört saat sonra çürümeye başlıyorlar ya; saçlar tırnaklar ölümden sonra daha bir süre uzamaya devam ediyorlar. Kalp durunca duygular düşünceler de kayboluyor mu, yoksa kılcal damarlarda kalan kan sayesinde belli belirsiz bir hayat sürüp gidiyor mu? Ölüm olayı aslında korkunç bir şey; ya öldüklerini kavrayanların hissettikleri? Yaşlılar vardır, gülümseyerek ölürler, uykuda sağdan sola döner gibi veya sönmesi gibi yağı biten bir lambanın. Ama sağlam bir genç, ölüme karşı var gücüyle savaştıktan sonra birdenbire ölürse neler hisseder?” s/63

”Hayat, soğuk kayıtsız, herkesin maskelerini çeker alır zamanla; maskeleri de hani çoktur herkesin. Fakat bazıları hep aynı maskeyi kullanırlar, ister istemez kirlenir, yıpranır bu maske. Tutumlu kimselerdir bunlar. Bir kısmı evlatlarına saklarlar maskelerini; bir kısmı da vardır ki boyuna maske değiştirirler, ama yaşlandıklarında görürler ki bir sonuncu maske kalmış ellerinde, ve bu da pek çabuk eskir, o zaman maskenin gerisinden gerçek yüzleri çıkar ortaya.” s/65