Fotoğraf Özgür Konur |
bayramlarda bile şenlenmeyen haneler gibi,
bizbize dizdize kenetlenmiş iki münzevi...
Ne gelenimiz var ne hatrımızı güdenimiz,
serzenişine konu müşkül mevkideyiz ya..
Ne alexa da ne de google'de,
esamesi okunmayan,
hevesli webmasterler,
ya da hususi bloggerlara müsavi siniğiz ya hani....
ve çağırılmadan giden arsızlar gibi,
istatistikler bize karşı muayyen mesafeli...
Tezgah kurupta müşterisi gelmeyen pazarcı esnafı misali...
bazen, toplumdan dışlanan muvazenesiz düşkünler,
bir ortama girdiklerinde selamı alınmayan vebalılar gibi hissettiriyorlar ya ikimizi...
Bayramdan bayrama avuçlarına bir kaç kuruş harçlık bırakılan yetimlerin,
yaşaması umut edilen sevinme hissi yerine yaşadıkları,
beklentinin altında kalan yetersizlik hissiyle,
kaldığımız çokça anlarımız oluyor ya çaresiz...
Elimizde eteğimizde ne varsa,
orta yere harman ettiğimiz,
ve paylaşılınca çoğalacak sanıp,
mutlu olacağız öğretisine inanmış tahayyül adamı,
ve biricik dert ortağım güzel ferdi bloğum...
Sana ve sayısı bir ikiyi geçmeyen,
gariban babası sıfatı çok yakışan insanlara özgü,
geri dönüşleriyle her daim yanımızda hissettiklerimize,
yürekten teşekkür etmek için,
Üstad Sezai Karakoç'un dizeleriyle,
Seni her ziyaret ettiğimde ve son olarak diyorum ki;
"Senden umut kesmem, kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır."
Hocam bayramınız mübarek olsun. Rabbim sevdiklerinizle nice bayramlara kavuştursun sizleri 🤗 (yalnızlık Allaha mahsus derler doğru mu yanlış mı ben bilmem) kalın sağlıcakla..
YanıtlaSilSağolasın kardeşim... sizin de mübarek bayramınız kutlu olsun inşallah... yalnızlık Allaha mahsustur... doğru... sizinle bayram oldu yalnızlığımız... sevgiler selamlar...
SilBayramınız mübarek olsun, ıssızlığa inat blogunuzu takibe devam, sevgi ve muhabbetimle...
YanıtlaSilSağolun kardeşim... sizinde mübarek bayramınız kutlu olsun... yanımız olduğun çok teşekkür ediyorum... eksik olmayın... sevgiler, selamlar...
Silİçsel serzeniş tadında çok güzel bir yazı olmuş. İyi bayramlar dilerim. :)
YanıtlaSilEvet tastamam içsel bir serzeniş... dışsal bir serzeniş için kafi derecede yakın, vesasız derecesine vardıracak derecede munasebetimiz olamadı takipleştiklerimizle... :) bu sizin dediğiniz gibi içsel bir yalnızlığın dışa vurmu... kıymetli yorumunuz için çok teşekkür ediyorum...
SilBloglar biraz öksüz kaldılar sanırım. Ben bile 7 senelik bloguma uğramaz oldum. Ama aklım hep ondaydı... Dedim neden devam etmiyorum? Kendim bu soruya bir cevap ararken diğer bloglara uğradım bu hafta bayram gezmesi gibi bayramlarını kutladım. Çok özlemiş, hasret kalmışım bu camiaya. O yüzden bloguma devam etmeye tam gaz devam. Sizin için de bunu temenni ederim. Ha bu arada iyi bayramlar!
YanıtlaSilhususi bloglara ben fert olarak bakıyorum... Fert yaşadığı müddetçe hususi bloglar da yaşamalı... Bizim de öksüz kalışlarımız, güncelliğimizi yitirişlerimiz ve unutuluşlarımız olmuyor mu... ama bizler her şeye rağmen yaşama devam ediyoruz... Özlemek güzeldir... insan daha bir heyecan ve sevgiyle kucaklar özlediklerini... Siz de özlemlerinize kavuşmuş ve yeniden bloğunuza geri dönmüşsünüz... Hayırlı olsun... Geçmiş bayramınız mübarek olsun... Kıymetli yorumunuz için teşekkür ediyorum...
YanıtlaSilya ustadim oyle guzel dile getiriyorsunuzki ozlemlerinizi sitemlerinizi insan kayitsiz kalamiyor.illaki birkac kelime yazasi geliyor..
YanıtlaSiloncelikle gecmis bayraminiz mubarek olsun insallah agiz tadiyla gecmistir diliyorum..
sayenizde bende blogumu cokkk ozledigimi farkettim ve daha oncedende defalarca farketmistim sayenizde ve fakat bendenizde son yillarda bir tembellik hasil olduki buda yazmaktan cok okumak isime geliyor,oyleki bazen bu tembellikten sebep guzelim yayinlarinizi okuyorum ama yorum yazacak kadar bile vakit bulamiyorum o derece..
affiniza siginiyorum aslinda ne buyuk ayip iki kelime yazmayisim.tipki komsunun acik kapisindan boynunu iceri uzatip selam vermeden geri kacan komsu gibi.bazende uzaktan uzaga hep gormeye asina oldugunuz bir dostu gozlerinizle keser gibi dikizler gibi...
velhasil ayip yaptigim kendi adima diyorum elbette,firsat buldukca soluklanip bir nefes almak icinde bulundugun ruh halinden kurtulmak icin ne guzel bir durak blogunuz ama gelin gorun ki hayat iste fazlasiyla yoruyor insani.kafalar dolu vakitler kısıtli insanlar hep telasli olunca bir hazircilik bir umursamazlik çökuyor bünyeye.aslinda oyle degil tabii ama oyleee işte:(
hiç tanımadığımız, yüzyüze görüşüp bir araya gelmediğiz, bir selam verip iki kelam edemediğimiz insanların yazılarımı okuyup onları anlamlı bulması ve kıymetli yorumuyla bunu benimle paylaşması o kadar kıymetli ki...
Silinsanların karşılıksız bir şeyler yapması beğenisini ya da yergisini benimle paylaşması bana çok iyi geliyor... iyi ki varsınız ve her şey sizin için çok kolay ve gönlünüzce olsun inşallah...
İçim ısındı okudukça. Çok nadir oluyor bu son zamanlarda. Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Bu bloğu hemen bi takibe almalı ;)Devamını da bekleriz, teşekkürler...
YanıtlaSilÇok memnun oldum... :) ve Sımsıcak bir teşekkürümü kabul buyurun lütfen...
Sil"istatistikler bize karşı muayyen mesafeli..." bu mesafeli olma durumu çoğumuzun başına geliyor ben de yaşıyorum zaman zaman..
YanıtlaSilAma blogumun tek bir ziyaretçisi bile olsa yazacağım kararlıyım 😊
Çoğu zaman birbirimize yaptığımız yorumlar hepimize yeniden yazma gücü veriyor..
Bana göre siz her zaman yazması gerekenlerdensiniz zira çok güzel yazıyor ve kelimelerle dans ediyorsunuz..
Teveccühünüz efendim... iltifatınız için çok teşekkür ediyorum... iltifat güzel şey doğrusu... muhabbeti arttırır ve insanın en temel ihtiyaçlarından birisi olan moral motivasyonuna katkı sağlar... Çok teşekkür ediyorum... Evet sizin de dediğiniz gibi; "Çoğu zaman birbirimize yaptığımız yorumlar hepimize yeniden yazma gücü veriyor.." Ne kadar da haklısınız...
Sil