12.12.15

Ordu ve ben

Ordu Vali Konağı Önü

Hafta sonu ordudaydım... bu gidiş diğer gidişlerimden çok farklıydı... evet buna eminim... farkı; heyecanımın diğer gelişlerimdeki gibi olmaması... sanki gördüğüme sevinmemiş ya da ordu benim varlığımdan rahatsız olmuş gibi karmaşık duygular yaşadım...

İlk kez 1986 yılında, lise tahsilimi yapmak üzere geldiğim bu şehirden, okulun bitmesinden sonra da kopamadım... hatıralarımın izlerine rastlıyor olmamdan olsa gerek, her zaman özel benim için...

Ordu'yu daima Samsuna tercih etmişimdir... hatta 100 km'lik, dar ve virajlı sahil yol şeridine aldırmadan gidişlerim oldu ona...

Tüm resmi ve özel işlerimin merkeziydi ordu...

Doğru olan şu ki; biten bir şeyler var... büyülü tuhaf sıcaklığını bu defa ruhumda hissedememiş olmanın üzüntüsünü yaşadım çünkü...

Tutkuyla bağlı olduğum bu şehrin doğasında veya  ruhundaki değişimle alakalı bir durum değil bu yakınma...

Ordumun suçu yok bunda... bu tamamen ruhumun deformasyona uğraması ve heyecanımın kaybolmasıyla alakalı bir durum gibi görünüyor...

Umarım geçici bir ruhsal bedbinliktir bu... 

geçmişte ki heyecanımı, coşkumu ve ordu sevdamı geriye verin seneler...

Kalın Sağlıcakla...
07/Aralık/2014






Ordu Otogarı


Whatsapp Button works on Mobile Device only

Yazmaya başlayın ve aramak için Enter tuşuna basın.