En Son Neye Sesli Güldüm #3

En Son Neye Sesli Güldüm konulu serinin 3.süyle hepinize merhaba... Melankolik yaradılışlı bir ademoğlu olarak,  "hiç alışamadım gülmeye, hüzün vicdanıma daha uygun..." diyen Nuri Pakdil'in sözünün ihtiva ettiği anlamı mucubince, ben de gülme engelli hissediyorum kendimi... Yine de ara sıra denk geldiğim suni olmayan ve samimi diyaloglar içeren videolara kahkahayla gülebiliyorum... En son neye sesli güldüm serisine başlayalı takriben bir buçuk yıl oldu ve bu süre zarfında yayına aldığım video sayısının tastamam 2 olmasından da anlaşılacağı üzere nadiren sesli gülüyorum... :)

Hülasa; En son neye sesli güldüm; Yöresel kültürlerimizin güzelliğini, sıcaklığını, insanlarımızın saflığını, yöresel ağızların kulaklarımızda oluşturduğu hoşluğu yansıtan ve aşağıda paylaştığım videoya güldüm... Umarım bu videoyu izlerken güler ve kasvetli gönüllerimizi istila eden hayat hengamesinin tortularını silip atarak gönül hoşluğu yaşarsınız...

Farklılıklarımız konusunu, Ünlü Yazar Yaşar Kemal, Binbir Çiçekli Bahçe Kitabında şu güzel cümlelerle dile getirmiş;

[line]

Halkların kültürlerini yok etmek, yozlaştırmak kadar büyük cinayet olamaz insanlığımıza.

Her kültür dünyamız için bir tad, bir renktir. Dünyamızı o kültürün tadından mahrum etmek dünyayı sevmemişlerin, yozlaşmışların işidir.

Sınırlı yaşamak yaşamak değildir. Donuk yaşamak yaşamak değildir. Yaşamak halkın ve doğanın sonsuzluğunda yaşamaktır.

Benim inancım şudur ki, her gün yeni bir dünya doğuyor. Yeni, bambaşka. Bizim felaketimiz, biz alışkanlıklarımızın, kolaylıklarımızın, donmuşluğumuzun tutsaklığındayız. Uykudayız. Dünyayı gözü açık yaşamak, hem de dopdolu, yepyeni yaşamak, o kadar kolay iş değil.

[line]