Eylül Güneşi

[favorite]

[line] Telefonum çaldı... Baktım amcamın hanımı arıyor... Seksenli yaşlara merdiven dayamış olan Amcamın hanımına ben Gülizar abla diyorum... Kendisi iyi kalpli, herkesle barışık, tumturaklı,  merhametli ve mütedeyyin bir kadın... Okumayı Veli okulunda öğrendiği için olsa gerek, telefon rehberinde A harfiyle başlayan Arzu isimli kızını arıyorum sanırken yine A harfiyle başlayan benim ismimi arıyor mütemadiyen... Yanlış arasa bile nezaketen telefonuna bakarım... Aaaa seni mi aramışım oğlum, kusura bakma Arzuyu ararken yanlışlıkla seni aramışım der gülüşür kapatırız... Mevlam ömrünü bereketli kılsın inşallah...

---

---

Bu gün de öyledir sandım... Yanlışlıkla aramıştır diye çağrısına cevap vermedim... Aradan yaklaşık iki saat geçtikten sonra tekrar aradı ve konuştuk... Telefonuna bakmadığım için kısa bir azardan sonra konuya girdi... Karayalak isimli bahçesinin içerisinde bulunan Amasya elmasını dökmemizi ve bölüşüp pekmez kaynatmamızı teklif ediyordu... Biz de refikamla bu konuyu daha evvel aramızda konuşmuş, Amasya elması bulmamız durumunda pekmez kaynatarız demiştik... Amasya elması diğerlerine göre daha tatlı olduğu için pekmezi de lezzetli oluyor...

---

---

Gülizar ablamın bu telefonundan hemen sonra hareket ettik ve misafirliğe gelen yeğenimi de yanımıza alarak, yaşadığım ilçeye 2 kilometre mesafedeki mahalleme ulaştık... Önce Gülizar ablaya uğradık... Onu da yanımıza alarak elmanın olduğu bahçeye geldik... Onları elmanın yanına bırakarak hemen üst taraftaki kelemüdün isimli bahçemde bulunan incir ağacındaki incirlerin erişip erişmediğini kontrol etmeye çıktım... Yemiş deyince benim için akan sular durur... En çok sevdiğim meyvedir incir... Arkadaşlarım benimle incir yerken temkinli yerler... Çünkü paylaşmak istemediğim tek meyve incirdir... Haddi aşmaları durumunda onları incitebilirim bilirler... :)

---

---

Baktım incir var fakat henüz olgunlaşmamış... Yaklaşık bir haftadır havalar yağmurlu ve soğuk gittiği için olgunlaşmaya fırsat bulamamışlar tabi... Bir kaç güne kalmaz olgunlaşırlar... İnşallah bize de yemek nasip olur... İncirin hemen sağ alt tarafında ayva ağacım var... Pazardan almıştım bir kaç sene önce... Bodur tür... İlkkez meyve veriyor ve 5 adet ayvası var dallarında... Onlar da henüz sararmamış...

---

---

Sonra, Karaağaç düzü isimli bir başka bahçem var aşağıda... Elma ağacı var içerisinde... Oraya gittim bir kaç elma yedim... Etrafı seyrettim... Fındık dalları arasında dolaştım... Henüz yemyeşil olan çimenlere vuran güneşin görsel şölenini izledim... Toplarken göremediğimiz ve olgunlaşıp yere düşen fındıklardan toplayıp yedim... Sonra pekmez yapımı için dökülen elma ağacın altına geldim ve orada da bir miktar sütlü mantar buldum... Bereketli bir gün yaşadım...

---

---

Çuğallara doldurduğumuz elmaları arabanın bagajına yerleştirip mahalleye tekrar geri döndük... Gülizar ablamı evine bıraktım... Tam gidecektim ki dayımın incirleri geldi aklıma... Dönüp incir ağacının tepesine geldim... İncirler dayımın evinin kenarında olduğu için kökleri aşağıda... Yemişler tam evin üzerine denk gelen kısımda kalıyor... Biraz zorlansamda kafi miktarda incir yiyerek bu konuda ki arsızlığımı yeniledim... İncirin ağacı ve yemişleri benimkinden daha büyüktü ve itiraf etmem gerekirse benim incirimden daha lezzetli...

---

---

Yaklaşık bir saat içerisinde yaşadığım bu hoşluğu anlatmaya sözler yetmez... Yağmurlu günlerin ardından gelen güneşin güzelliği de doyumsuz... Sonbahar geç geliyor bu sene... Ağaçlar ve fındık dalları hala hazan tonlu kıyafetlerini giymemişler... Siyah üzümler de tam yenecek kıvama gelmişler... Salkımlar simsiyahlar...

---

---

Sırıklarla dökülen ceviz ağaçlarının altında hala kurumuş cevizlere rastlamak sevindirici... Mahalleye gidip gelirken aracın teybi başa sarıp sarıp sevgi dünyası isimli şarkıyı çaldı, nevi şahsıma münhasır...

---

---

Sonra da eve geldim ve çayımın eşliğinde bu satırları yazmaya koyuldum... Çok şükür... Daha ne olsun... Her günümüz böyle güzel, her anımız sağlıklı ve her lahza bereketli olsun inşallah... 17.9.19

---